Pompa odśrodkowa jest szeroko stosowana w gospodarce wodnej, przemyśle chemicznym i innych gałęziach przemysłu, coraz bardziej ceniony jest wybór jej punktu pracy i analiza zużycia energii. Tak zwany punkt pracy odnosi się do urządzenia pompującego przy określonej chwilowej rzeczywistej wydajności wody, wysokości podnoszenia, mocy na wale, wydajności i wysokości podciśnienia ssania itp., reprezentuje wydajność roboczą pompy. Zwykle przepływ pompy odśrodkowej, wysokość ciśnienia może nie być zgodna z systemem rurociągów lub ze względu na zadanie produkcyjne, zmieniają się wymagania procesu, potrzeba regulacji przepływu pompy, jej istotą jest zmiana punktu pracy pompy odśrodkowej. Oprócz prawidłowego doboru pompy odśrodkowej na etapie projektowania technicznego, faktyczne wykorzystanie punktu pracy pompy odśrodkowej będzie również miało bezpośredni wpływ na zużycie energii i koszty użytkownika. Dlatego szczególnie istotne jest to, jak rozsądnie zmienić punkt pracy pompy odśrodkowej. Punkt pracy pompy odśrodkowej opiera się na równowadze pomiędzy podażą i zapotrzebowaniem na energię pompy i systemu rurociągów. Dopóki zmienia się jedna z dwóch sytuacji, punkt pracy będzie się przesuwał. Zmiana punktu pracy wynika z dwóch aspektów: po pierwsze, zmiany krzywej charakterystycznej instalacji rurowej, np. dławienia zaworu; Po drugie, zmieniają się charakterystyki samej pompy wodnej, takie jak prędkość konwersji częstotliwości, wirnik tnący, seria pomp wodnych lub równoległa.

Przeanalizowano i porównano następujące metody:
Zamknięcie zaworu: najprostszym sposobem zmiany przepływu pompy odśrodkowej jest regulacja otwarcia zaworu wylotowego pompy, a prędkość pompy pozostaje niezmieniona (ogólnie prędkość znamionowa), jej istotą jest zmiana położenia krzywej charakterystyki rurociągu w celu zmiany pracy pompy punkt. Gdy zawór jest zamknięty, lokalny opór rury wzrasta, a punkt pracy pompy przesuwa się w lewo, zmniejszając w ten sposób odpowiedni przepływ. Gdy zawór jest całkowicie zamknięty, jest to równoznaczne z nieskończonym oporem i zerowym przepływem. W tym momencie krzywa charakterystyczna rurociągu pokrywa się ze współrzędną pionową. Gdy zawór jest zamknięty w celu kontrolowania przepływu, wydajność samej pompy pozostaje niezmieniona, charakterystyka podnoszenia pozostaje niezmieniona, a charakterystyka oporu rury zmienia się wraz ze zmianą otwarcia zaworu. Ta metoda jest prosta w obsłudze, zapewnia ciągły przepływ, można ją dowolnie regulować w zakresie od pewnego maksymalnego przepływu do zera i nie wymaga dodatkowych inwestycji, ma zastosowanie w wielu różnych sytuacjach. Jednak regulacja dławiąca polega na zużyciu nadmiaru energii pompy odśrodkowej w celu utrzymania określonej ilości zasilania, a wydajność pompy odśrodkowej również spadnie, co nie jest uzasadnione ekonomicznie.

Podstawowymi warunkami regulacji prędkości pompy jest zmienna częstotliwość regulacji prędkości oraz odchylenie punktu pracy od strefy wysokiej sprawności. Gdy zmienia się prędkość pompy, otwarcie zaworu pozostaje takie samo (zwykle jest to maksymalne otwarcie), charakterystyka systemu rurociągów pozostaje taka sama, a wydajność dostarczania wody i charakterystyka podnoszenia odpowiednio się zmieniają.
W przypadku wymaganego przepływu mniejszego od przepływu znamionowego, głowica regulacji prędkości ze zmienną częstotliwością jest mniejsza niż dławienie zaworu, zatem potrzeba regulacji prędkości ze zmienną częstotliwością mocy wodociągu jest mniejsza niż dławienie zaworu. Oczywiście, w porównaniu z dławieniem zaworu, efekt oszczędności prędkości konwersji częstotliwości jest bardzo wyraźny, wydajność pracy pompy odśrodkowej jest wyższa. Ponadto zastosowanie regulacji prędkości ze zmienną częstotliwością jest nie tylko korzystne w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia kawitacji w pompie odśrodkowej, ale może być kontrolowane przez czas przyspieszania/zwalniania w celu wydłużenia ustawionego procesu uruchamiania/zatrzymywania, znacznie zmniejszając w ten sposób moment dynamiczny, wyeliminowane w ten sposób znacznie się różnią, a destrukcyjny efekt uderzenia wodnego znacznie wydłuża żywotność pompy i systemu rurociągów.

W rzeczywistości regulacja prędkości z wykorzystaniem konwersji częstotliwości ma również ograniczenia, poza dużymi inwestycjami, wyższymi kosztami utrzymania, gdy prędkość pompy będzie zbyt duża, spowoduje to spadek wydajności, poza zakresem prawa proporcjonalności pompy nie można uzyskać nieograniczonej prędkości.

Wirnik tnący: gdy prędkość jest pewna, wysokość ciśnienia pompy, przepływ i średnica wirnika. W przypadku tego samego typu pompy można zastosować metodę cięcia, aby zmienić charakterystykę krzywej pompy.

Prawo cięcia opiera się na dużej liczbie danych z testów percepcyjnych i zakłada, że ​​jeśli wielkość cięcia wirnika jest kontrolowana w pewnym zakresie (granica cięcia jest związana z konkretnym obrotem pompy), to odpowiadająca jej wydajność pompę przed i po cięciu można uznać za niezmienioną. Ścinanie wirnika to prosty i łatwy sposób na zmianę wydajności pompy wodnej, czyli tzw. regulacja średnicy redukcyjnej, która w pewnym stopniu rozwiązuje sprzeczność pomiędzy ograniczonym typem i specyfikacją pompy wodnej a różnorodnością dostaw wody wymagania obiektu i rozszerza zakres zastosowania pompy wodnej. Oczywiście wirnik tnący jest procesem nieodwracalnym; użytkownika należy dokładnie obliczyć i zmierzyć, zanim będzie można wdrożyć racjonalność ekonomiczną.

Szereg równoległy: seria pomp wodnych odnosi się do wylotu pompy do wlotu innej pompy w celu przeniesienia płynu. W najprostszym przypadku, dwa takie same modele i te same osiągi serii pomp odśrodkowych, na przykład: krzywa wydajności szeregowej jest równoważna krzywej wydajności pojedynczej pompy przy tej samej superpozycji przepływu i uzyskuje szereg przepływów i wysokości podnoszenia są większe niż punkt pracy pojedynczej pompy B, ale brakuje pomp pojedynczych 2 razy większych, dzieje się tak dlatego, że w szeregu pomp z jednej strony wzrost siły nośnej jest większy niż wzrost oporu rurociągu, wzrasta nadwyżka przepływu siły nośnej, z drugiej strony wzrost natężenia przepływu i wzrost oporu hamują wzrost całkowitej wysokości podnoszenia. , praca szeregowa pompy wodnej, należy zwrócić uwagę na to, czy pompa może wytrzymać doładowanie. Przed uruchomieniem każdej pompy należy zamknąć zawór wylotowy, a następnie po kolei otworzyć pompę i zawór w celu doprowadzenia wody.

Pompa wodna równoległa odnosi się do dwóch lub więcej pomp podłączonych do tego samego rurociągu ciśnieniowego, dostarczającego płyn; jego celem jest zwiększenie przepływu w tej samej głowicy. Nadal w najprostszym przypadku z dwóch tego samego typu, tej samej pompy odśrodkowej połączonej równolegle, wydajność równoległej krzywej wydajności jest równoważna krzywej wydajności pojedynczej pompy pod warunkiem, że wysokość podnoszenia jest równa superpozycji, wydajność i głowica równoległego punktu pracy A była większa niż punkt pracy pojedynczej pompy B, ale należy wziąć pod uwagę współczynnik oporu rury, również mniejszy niż w przypadku pojedynczej pompy 2 razy.

Jeżeli celem jest wyłącznie zwiększenie natężenia przepływu, wówczas decyzja o zastosowaniu przewodu równoległego czy szeregowego powinna zależeć od płaskości krzywej charakterystycznej rurociągu. Im bardziej płaska jest krzywa charakterystyczna rurociągu, tym bardziej natężenie przepływu po połączeniu równoległym jest prawie dwukrotnie większe niż w przypadku pracy z pojedynczą pompą, tak że natężenie przepływu jest większe niż w przypadku pracy szeregowej, co jest bardziej sprzyjające pracy.

Wniosek: Chociaż dławienie zaworu może powodować straty energii i straty, w niektórych prostych przypadkach jest to nadal szybka i łatwa metoda regulacji przepływu. Regulacja szybkości konwersji częstotliwości jest coraz bardziej preferowana przez użytkowników ze względu na dobry efekt oszczędzania energii i wysoki stopień automatyzacji. Wirnik tnący jest zwykle używany do czyszczenia pompy wodnej, ze względu na zmianę konstrukcji pompy, ogólność jest słaba; Pompy szeregowe i równoległe są odpowiednie tylko w przypadku pojedynczej pompy, która nie jest w stanie sprostać zadaniu przenoszenia sytuacji, a szeregowe lub równoległe jest zbyt wiele, ale nieekonomiczne. W praktyce należy rozważyć wiele aspektów i dokonać syntezy najlepszego schematu w różnych metodach regulacji przepływu, aby zapewnić wydajną pracę pompy odśrodkowej.