Znajomość obliczeń głowicy pompy z podwójną obudową ssącą i dzieloną obudową
Wysokość podnoszenia, przepływ i moc to ważne parametry umożliwiające sprawdzenie wydajności pompy:
1.Natężenie przepływu
Natężenie przepływu pompy nazywane jest również objętością dostarczanej wody.
Odnosi się do ilości wody dostarczanej przez pompę w jednostce czasu. Jednostka oznaczona symbolem Q to litr/sekunda, metr sześcienny/sekunda, metr sześcienny/godzina.
2. Głowa
Głowica pompy odnosi się do wysokości, na jaką pompa może pompować wodę, zwykle oznaczonej symbolem H, a jej jednostką jest metr.
Kierownik podwójna pompa ssąca opiera się na osi wirnika i składa się z dwóch części. Wysokość w pionie od linii środkowej wirnika pompy do powierzchni wody w źródle wody, to znaczy wysokość, na której pompa może zasysać wodę, nazywana jest wysokością ssania, określaną jako wysokość ssania; wysokość w pionie od linii środkowej wirnika pompy do powierzchni wody w basenie wylotowym, to znaczy, że pompa wodna może wycisnąć wodę do góry. Wysokość nazywana jest wysokością ciśnienia wody i określana jako skok ciśnienia. Oznacza to, że głowica pompy wodnej = wysokość ssania wody + wysokość ciśnienia wody. Należy zaznaczyć, że wysokość ciśnienia podana na tabliczce znamionowej odnosi się do wysokości podnoszenia, jaką może wytworzyć sama pompa wodna i nie uwzględnia strat ciśnienia spowodowanych oporami tarcia przepływu wody w rurociągu. Wybierając pompę wodną, należy uważać, aby jej nie zignorować. W przeciwnym razie woda nie będzie pompowana.
3.Power
Ilość pracy wykonanej przez maszynę w jednostce czasu nazywa się mocą.
Zwykle jest reprezentowany przez symbol N. Powszechnie używanymi jednostkami są: kilogram m/s, kilowat, koń mechaniczny. Zwykle jednostka mocy silnika elektrycznego wyrażana jest w kilowatach; jednostka napędowa silnika wysokoprężnego lub silnika benzynowego wyrażana jest w koniach mechanicznych. Moc przenoszona przez maszynę napędową na wał pompy nazywana jest mocą na wale i można ją rozumieć jako moc wejściową pompy. Ogólnie rzecz biorąc, moc pompy odnosi się do mocy wału. Ze względu na opór tarcia łożyska i szczeliwa; tarcie między wirnikiem a wodą podczas jego obrotu; wir przepływu wody w pompie, przepływ wsteczny w szczelinie, wlot i wylot oraz wpływ jamy ustnej itp. Musi zużywać część mocy, aby pompa nie mogła całkowicie zmienić mocy wejściowej maszyny energetycznej na moc efektywna i musi wystąpić strata mocy, to znaczy suma mocy efektywnej pompy i strat mocy w pompie stanowi moc na wale pompy.
Głowica pompy, wzór na obliczenie przepływu:
Co oznacza wysokość podnoszenia pompy H=32?
Głowica H=32 oznacza, że maszyna ta może podnieść wodę na wysokość aż do 32 metrów
Przepływ = pole przekroju * prędkość przepływu Prędkość przepływu należy zmierzyć samodzielnie: stoperem
Szacunkowa wysokość podnoszenia pompy:
Głowica pompy nie ma nic wspólnego z mocą, jest powiązana ze średnicą wirnika pompy i liczbą stopni wirnika. Pompa o tej samej mocy może mieć wysokość podnoszenia setek metrów, ale natężenie przepływu może wynosić tylko kilka metrów kwadratowych lub wysokość podnoszenia może wynosić tylko kilka metrów, ale natężenie przepływu może wynosić do 100 metrów. Setki wskazówek. Ogólna zasada jest taka, że przy tej samej mocy natężenie przepływu przy dużej wysokości podnoszenia jest mniejsze, a natężenie przepływu przy niskiej wysokości podnoszenia jest duże. Nie ma standardowego wzoru obliczeniowego określającego wysokość podnoszenia i zależy to od warunków użytkowania i fabrycznego modelu pompy. Można go obliczyć na podstawie manometru na wyjściu pompy. Jeśli wylot pompy wynosi 1 MPa (10 kg/cm2), wysokość podnoszenia wynosi około 100 metrów, ale należy również wziąć pod uwagę wpływ ciśnienia ssania. W przypadku pompy odśrodkowej ma ona trzy wysokości podnoszenia: rzeczywistą wysokość ssania, rzeczywistą wysokość ciśnienia wody i rzeczywistą wysokość podnoszenia. Jeśli nie jest to określone, ogólnie uważa się, że wysokość podnoszenia odnosi się do różnicy wysokości pomiędzy dwiema powierzchniami wody.
Mówimy tutaj o składzie oporowym zamkniętego układu zimnej wody klimatyzacji, gdyż jest to układ powszechnie stosowany
Przykład: Oszacowanie wysokości podnoszenia pompy z podwójnym ssaniem
Zgodnie z powyższym, można w przybliżeniu oszacować stratę ciśnienia w instalacji wodnej klimatyzacji wieżowca o wysokości około 100 m, czyli siłę nośną wymaganą przez pompę wody obiegowej:
1. Opór agregatu chłodniczego: przyjąć 80 kPa (8 m słupa wody);
2. Opór rurociągu: Przyjmij opór urządzenia odkażającego, kolektora wody, separatora wody i rurociągu w chłodni jako 50 kPa; przyjąć długość rurociągu po stronie przesyłowej i dystrybucyjnej wynoszącą 300 m i właściwy opór tarcia 200 Pa/m, wówczas Opór tarcia wynosi 300*200=60000 Pa=60 kPa; jeżeli opór lokalny po stronie przesyłu i dystrybucji wynosi 50% oporu tarcia, opór lokalny wynosi 60 kPa*0.5=30 kPa; całkowity opór rurociągu systemowego wynosi 50 kPa + 60 kPa + 30 kPa = 140 kPa (14 m słupa wody);
3. Rezystancja urządzenia końcowego klimatyzatora: rezystancja klimatyzatora kombinowanego jest zazwyczaj większa niż rezystancja klimakonwektora, zatem rezystancja tego pierwszego wynosi 45 kPa (4.5 słupa wody); 4. Opór zaworu regulacyjnego dwudrogowego: 40 kPa (0.4 słupa wody).
5. Zatem suma oporów poszczególnych części instalacji wodnej wynosi: 80 kPa+140kPa+45 kPa+40 kPa=305 kPa (30.5m słupa wody)
6. Głowica pompy z podwójnym zasysaniem: Przy współczynniku bezpieczeństwa 10%, wysokość podnoszenia H=30.5m*1.1=33.55m.
Na podstawie powyższych wyników szacunków można w zasadzie oszacować zakres strat ciśnienia w instalacji wodnej klimatyzacji budynków o podobnej skali. W szczególności należy zapobiegać, aby strata ciśnienia w układzie była zbyt duża z powodu nieobliczonych i zbyt konserwatywnych szacunków, a wysokość podnoszenia pompy wodnej została wybrana zbyt duża. Skutkiem jest marnowanie energii.