Μιλώντας για αντλίες χημικής διεργασίας, χρησιμοποιούνται όλο και πιο ευρέως στη βιομηχανική παραγωγή, ειδικά στον χημικό τομέα, οι ανθεκτικές στη διάβρωση αντλίες χημικής διεργασίας παίζουν όλο και περισσότερο σημαντικό ρόλο. Υπό κανονικές συνθήκες, λόγω της ιδιαιτερότητας του περιβάλλοντος στο οποίο χρησιμοποιούνται οι αντλίες χημικής διεργασίας, είναι γενικά κατασκευασμένες από μέταλλο ή fluoroF46. Για τα συνηθισμένα μέταλλα, η δομή τους είναι εξαιρετικά επιρρεπής στη διάβρωση και το εξωτερικό περιβάλλον όπως η θερμοκρασία, η υγρασία και ο αέρας θα οδηγήσει άμεσα σε διάβρωση μετάλλων, επομένως τα κοινά μας υλικά για ανθεκτικές στη διάβρωση αντλίες χημικής διεργασίας είναι ο ανοξείδωτος χάλυβας και το φθοροπλαστικό F46.

Το κατάλληλο μέσο για αντλίες χημικής διεργασίας είναι βασικά διαβρωτικό και για την ταξινόμηση της διάβρωσης, υπάρχουν γενικά δύο μέθοδοι ταξινόμησης.

Ο μηχανισμός ταξινομείται και ο άλλος ταξινομείται ανάλογα με την αιτία και την εμφάνιση της διάβρωσης. Σύμφωνα με τον μηχανισμό της διάβρωσης, μπορεί να χωριστεί σε ηλεκτροχημική διάβρωση και χημική διάβρωση. Η ηλεκτροχημική διάβρωση αναφέρεται κυρίως στο φαινόμενο της διάβρωσης που προκαλείται από την αντίδραση ηλεκτροδίου στην επιφάνεια του μεταλλικού υλικού αφού έρθει σε επαφή με το διάλυμα του ηλεκτρολύτη. Αυτή η αντίδραση είναι γενικά μια αντίδραση οξειδοαναγωγής και οι κύριοι παράγοντες είναι η υγρασία και η θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Η χημική διάβρωση αναφέρεται σε μια σχετικά ισχυρή χημική αντίδραση μεταξύ της μεταλλικής επιφάνειας και του περιβάλλοντος μέσου, η οποία προκαλεί την καταστροφή του μετάλλου σε κάποιο βαθμό. Οι κύριοι λόγοι αυτής της διάβρωσης είναι η υψηλή θερμοκρασία και το ξηρό περιβάλλον. Σύμφωνα με την εμφάνιση και τις αιτίες της διάβρωσης, μπορεί να χωριστεί σε διάβρωση αποφλοίωσης, βιομηχανική ατμοσφαιρική διάβρωση, διάβρωση οξείδωσης υψηλής θερμοκρασίας και θαλάσσια ατμοσφαιρική διάβρωση.

Σε περιβάλλον με σοβαρή βιομηχανική ρύπανση, επειδή υπάρχουν περισσότερες πτητικές ουσίες όπως το σουλφίδιο, το διοξείδιο του άνθρακα και το υδροξείδιο στον αέρα και περιέχει επίσης κάποια βιομηχανική σκόνη, αυτά είναι μέσα που είναι εύκολο να προκαλέσουν διάβρωση. Όταν αυτά τα μέσα βρίσκονται σε υγρό περιβάλλον, το όξινο αέριο θα ενωθεί με το νερό για να σχηματίσει ανόργανα οξέα. Αυτά τα οξέα έχουν ισχυρές διαβρωτικές ιδιότητες, επομένως θα προκαλέσουν διάβρωση. Στο περιβάλλον της βιομηχανικής ατμόσφαιρας, ο εξοπλισμός προκαλείται από τη συνδυασμένη επίδραση της ηλεκτροχημικής διάβρωσης και της άμεσης χημικής διάβρωσης. Η ουσία κάθε διάβρωσης είναι στην πραγματικότητα μια διαδικασία οξείδωσης κατά την οποία τα μεταλλικά στοιχεία χάνουν ηλεκτρόνια για να σχηματίσουν ιόντα. Η κύρια διαφορά μεταξύ της ηλεκτροχημικής διάβρωσης και της βιομηχανικής ατμοσφαιρικής διάβρωσης είναι τα διαφορετικά περιβάλλοντα στα οποία εμφανίζονται.

Η διάβρωση του εξοπλισμού σχετίζεται στενά με τα υλικά του εξοπλισμού. Στη διαδικασία επιλογής των χημικών υλικών, θα πρέπει να εστιάσουμε στην εμφάνιση διάβρωσης, να δώσουμε προσοχή στην λογική επιλογή υλικών και να λάβουμε υπόψη πλήρως τις ιδιότητες του μέσου, τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος και την πίεση λειτουργίας κ.λπ. χημική βιομηχανία Οι απαιτήσεις των πρώτων υλών και η δομή και ο τύπος του εξοπλισμού σχεδιασμού. Ο σχεδιασμός της δομής θα πρέπει να επικεντρώνεται στις απαιτήσεις παραγωγής και στα χαρακτηριστικά καταπόνησης κατά την παραγωγή και λειτουργία χημικού εξοπλισμού και θα πρέπει να δοθεί προσοχή στις ακόλουθες πτυχές κατά το σχεδιασμό: πρώτον, οι δομικές απαιτήσεις του προϊόντος θα πρέπει να συνάδουν με τη διάβρωση απαιτήσεις αντοχής της παραγωγής χημικών προϊόντων· δεύτερον Είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στη σταθερότητα και την ομαλότητα λειτουργίας του χημικού εξοπλισμού, για να αποφευχθεί η αναστολή των διαβρωτικών μέσων, η άνιση κατανομή του θερμικού φορτίου, η συμπύκνωση ατμού και η συσσώρευση προϊόντων διάβρωσης. Τέλος, είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στην προστασία των εξωτερικών δυνάμεων για την αποφυγή διάβρωσης κόπωσης που προκαλείται από εναλλασσόμενες τάσεις.