1. Persdruk pomp

De persdruk van een verticale turbinepomp met diepe putten verwijst naar de totale drukenergie (eenheid: MPa) van de vloeistof die wordt verzonden nadat deze door de waterpomp is gegaan. Het is een belangrijke indicator of de pomp de taak van het transporteren van vloeistof kan voltooien. De persdruk van de waterpomp kan van invloed zijn op de vraag of de productie van de gebruiker normaal kan doorgaan. Daarom wordt de persdruk van de waterpomp ontworpen en bepaald op basis van de behoeften van het daadwerkelijke proces.

Gebaseerd op de behoeften van het productieproces en de eisen van de fabriek, heeft de persdruk hoofdzakelijk de volgende expressiemethoden.

1. Normale werkdruk: de vereiste persdruk van de pomp wanneer de onderneming onder normale werkomstandigheden werkt.

2. Maximaal vereiste persdruk: wanneer de productieomstandigheden van de onderneming veranderen, zijn de arbeidsomstandigheden die kunnen optreden afhankelijk van de vereiste pomppersdruk.

3. Nominale persdruk: De persdruk die is gespecificeerd en gegarandeerd wordt bereikt door de pompfabrikant. De nominale persdruk moet gelijk zijn aan of groter zijn dan de normale bedrijfsdruk. Voor schottenpompen moet dit de persdruk bij maximaal debiet zijn.

4. Maximaal toegestane persdruk: De maximaal toegestane persdrukwaarde van de pomp wordt bepaald door de pompfabrikant op basis van de prestaties van de pomp, de structurele sterkte, het aandrijfvermogen, enz. De maximaal toegestane persdrukwaarde moet groter zijn dan of gelijk zijn aan de maximaal vereiste persdruk, maar moet lager zijn dan de maximaal toegestane werkdruk van de drukcomponenten van de pomp.

2. Pompkop H

De opvoerhoogte van een waterpomp verwijst naar de energie die wordt gewonnen door het gewicht van de vloeistof die door de vloeistof stroomt verticale turbinepomp met diepe put. Uitgedrukt door H is de eenheid m, wat de hoogte is van de vloeistofkolom van de afgevoerde vloeistof.

De effectieve energie die wordt verkregen nadat de eenheidsdruk van de vloeistof door de pomp stroomt, ook wel de totale opvoerhoogte of de volledige opvoerhoogte genoemd. We kunnen ook praten over het energieverschil tussen de vloeistof aan de uitlaat en de inlaat van de waterpomp. Maar het moet worden opgemerkt: het heeft alleen betrekking op de prestaties van de pomp zelf en heeft niets te maken met de inlaat- en uitlaatpijpleidingen. De eenheid van lift is N·m of m vloeistofkolomhoogte.

Voor hogedrukpompen wordt het drukverschil tussen de pompuitlaat en -inlaat (p2-P1) soms benaderd om de grootte van de lift weer te geven. Op dit moment kan de lift H worden uitgedrukt als:

In de formule is P1: de uitlaatdruk van de pomp, Pa;

P2 is de inlaatdruk van de pomp, Pa;

p——vloeistofdichtheid, kg/m3;

g——zwaartekrachtversnelling, m/S2.

Opvoerhoogte is een belangrijke prestatieparameter van een waterpomp, die gebaseerd is op de behoeften van aardolie- en chemische processen en de eisen van de pompfabrikant.

1. Normale opvoerhoogte: De pompopvoerhoogte bepaald door de persdruk en zuigdruk van de pomp onder normale productieomstandigheden van de onderneming.

2. De maximaal vereiste lift is de lift van de pomp wanneer de maximaal vereiste persdruk (de zuigdruk blijft ongewijzigd) verandert wanneer de productieomstandigheden van de onderneming veranderen.

3. Nominale opvoerhoogte De nominale opvoerhoogte is de opvoerhoogte van de waterpomp onder de nominale waaierdiameter, het nominale toerental, de nominale zuig- en persdruk. Het is de opvoerhoogte die wordt bepaald en gegarandeerd door de pompfabrikant, en deze opvoerhoogte moet gelijk zijn aan of groter zijn dan de normale bedrijfsopvoerhoogte. Over het algemeen is de waarde ervan gelijk aan de maximaal vereiste lift.

4. Afsluitkop De afsluitkop is de opvoerhoogte wanneer het debiet van de waterpomp nul is. Het is de maximale limietlift van de waterpomp. Over het algemeen bepaalt de persdruk onder deze lift de maximaal toegestane werkdruk van drukcomponenten zoals het pomplichaam.