1. Ren weg van BEP:

Werken buiten de BEP-zone is de meest voorkomende oorzaak van pompasfalen. Bediening buiten de BEP kan overmatige radiale krachten veroorzaken. Doorbuiging van de as als gevolg van radiale krachten veroorzaakt buigkrachten, die tweemaal per rotatie van de pompas zullen optreden. Deze buiging kan trekbuigvermoeidheid van de as veroorzaken. De meeste pompassen kunnen een groot aantal cycli aan, als de mate van doorbuiging klein genoeg is.

2. Gebogen pompas:

Het probleem van de gebogen as volgt dezelfde logica als de hierboven beschreven afgebogen as. Koop pompen en reserveassen van fabrikanten met hoge normen/specificaties. De meeste toleranties op pompassen liggen in het bereik van 0.001 tot 0.002 inch.

3. Ongebalanceerde waaier of rotor:

Een ongebalanceerde waaier zal tijdens bedrijf "karnen van de as" veroorzaken. Het effect is hetzelfde als het buigen en/of doorbuigen van de as en de pompas verticale turbinepomp met diepe put zal aan de vereisten voldoen, zelfs als de pomp wordt gestopt voor inspectie. Er kan worden gezegd dat het balanceren van de waaier net zo belangrijk is voor pompen met een laag toerental als voor pompen met een hoog toerental.

4. Vloeistofeigenschappen:

Bij vragen over vloeistofeigenschappen gaat het vaak om het ontwerpen van een pomp voor een vloeistof met een lagere viscositeit, maar die bestand is tegen een vloeistof met een hogere viscositeit. Een eenvoudig voorbeeld is een pomp die is geselecteerd om stookolie nr. 4 bij 35°C te pompen en vervolgens wordt gebruikt om stookolie bij 0°C te pompen (het verschil bedraagt ​​bij benadering 235Cst). Een toename van het soortelijk gewicht van de verpompte vloeistof kan soortgelijke problemen veroorzaken.

Houd er ook rekening mee dat corrosie de vermoeiingssterkte van het materiaal van de pompas aanzienlijk kan verminderen.

5. Variabele snelheidswerking:

Koppel en snelheid zijn omgekeerd evenredig. Naarmate de pomp langzamer gaat draaien, neemt het koppel van de pompas toe. Een pomp van 100 pk heeft bijvoorbeeld tweemaal zoveel koppel nodig bij 875 tpm als een pomp van 100 pk bij 1,750 tpm. Naast de maximale remkracht (BHP) voor de gehele as, moet de gebruiker ook de toegestane BHP-limiet per 100 tpm verandering in de pomptoepassing controleren.

6. Verkeerd gebruik: Het negeren van de richtlijnen van de fabrikant zal leiden tot problemen met de pompas.

Veel pompschachten hebben reductiefactoren als de pomp wordt aangedreven door een motor in plaats van door een elektromotor of stoomturbine vanwege intermitterend versus continu koppel.

Indien de verticale turbinepomp met diepe put niet rechtstreeks via een koppeling wordt aangedreven, bijv. riem/poelie, ketting/tandwielaandrijving, kan de pompas aanzienlijk worden verminderd.

Veel zelfaanzuigende pompen zijn ontworpen voor riemaandrijving en hebben daarom weinig van de bovengenoemde problemen. Echter, diep goed verticale turbinepomp vervaardigd in overeenstemming met ANSI B73.1-specificaties zijn niet ontworpen voor riemaandrijving. Bij gebruik van riemaandrijving zal het maximaal toegestane vermogen sterk afnemen.

7. Verkeerde uitlijning:

Zelfs de kleinste verkeerde uitlijning tussen pomp en aandrijfapparatuur kan buigmomenten veroorzaken. Meestal manifesteert dit probleem zich als een defect aan een lager voordat de pompas breekt.

8. Trillingen:

Trillingen veroorzaakt door andere problemen dan verkeerde uitlijning en onbalans (bijv. cavitatie, frequentie van passerende schoepen, enz.) kunnen spanning op de pompas veroorzaken.

9. Verkeerde installatie van componenten:

Als de waaier en de koppeling bijvoorbeeld niet correct op de as zijn geïnstalleerd, kan een onjuiste pasvorm kruip veroorzaken. Kruipende slijtage kan leiden tot vermoeidheidsfalen.

10. Onjuiste snelheid:

Het maximale pomptoerental is gebaseerd op de traagheid van de waaier en de (omtrek)snelheidslimiet van de riemaandrijving. Bovendien zijn er, naast de kwestie van een verhoogd koppel, ook overwegingen voor werking bij lage snelheden, zoals: verlies van vloeistofdempend effect (Lomakin-effect).